Ζαν-Κλωντ Μισεά – “Το ομορφότερο γκολ ήταν μια πάσα”

Ζαν-Κλωντ Μισεά

Το ομορφότερο γκολ ήταν μια πάσα

Πρόλογος: Χρίστος Χαραλαμπόπουλος

Μετάφραση-Επίμετρο: Νίκος Ν. Μάλλιαρης

Ιούλιος 2020

σελ. 216

τιμή: 14 ευρώ

ISBN: 978-618-83523-8-4

 

Ταξιδεύοντας από το αριστοκρατικό dribble game του 19ου αιώνα στο passing game που υιοθέτησε η λαϊκή εργατική παράδοση, κι από το θεαματικό, επιθετικό παιχνίδι των ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών σχολών –που συνιστούσε προϊόν συλλογικής δημιουργίας– μέχρι το «ρεαλιστικό», φιλελεύθερο ποδόσφαιρο των ημερών μας, που αποθεώνει τα ατομικά κατορθώματα των ακριβοπληρωμένων βεντετών, ο Μισεά διερευνά τις πολιτικές και φιλοσοφικές διαστάσεις του λαοφιλούς αθλήματος. Μια πρωτότυπη και οξυδερκής ανάλυση γύρω από τη γενεαλογία του ποδοσφαίρου, αλλά και φόρος τιμής στον σπουδαίο συγγραφέα και λάτρη του, Εδουάρδο Γκαλεάνο.

«Είναι ακριβώς χάρις σε τούτη τη διαρκή ομαδική κίνηση που μπορεί κάθε παίκτης να δίνει τον καλύτερό του εαυτό και να ξεδιπλώνει την ατομική του δημιουργικότητα. Αν, για παράδειγμα, ο Λέο Μέσι θεωρείται σήμερα ως ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, είναι, μεταξύ άλλων, κι επειδή μπορεί ανά πάσα στιγμή να βασίζεται στις πάσες ακριβείας του Τσάβι και του Ινιέστα – τους οποίους, αντιστοίχως, βοηθά ν’ αποφασίσουν αν και πού θα πασάρουν τη μπάλα ακριβώς επειδή τους τη ζητά με τον ιδανικότερο τρόπο. Πρόκειται για μια σύνοψη της ιδέας που αποτελεί θεμέλιο όχι μόνο του πρωταρχικού σοσιαλισμού μα και της κοινωνιολογικής σχολής του Εμίλ Ντυρκάιμ: όταν μια συλλογικότητα ή κοινωνική ομάδα πριμοδοτεί την αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη, αντί για τον ανταγωνισμό και τον πόλεμο όλων εναντίων όλων, δημιουργούνται οι βέλτιστες συνθήκες για την προσωπική ολοκλήρωση κάθε μέλους της ομάδας. Ιδού τι ήθελε να τονίσει ο Ερίκ Καντονά με την περίφημη ατάκα που έδωσε ως απάντηση, όταν τον ρώτησαν για ποιο από τα πολλά του γκολ είναι περισσότερο περήφανος: “Τ’ ομορφότερο γκολ μου; Ήταν μια πάσα!”»

 

Ο Ζαν-Κλωντ Μισεά (Jean-Claude Michéa) γεννήθηκε το 1950 και ζει στο Μονπελιέ της Γαλλίας. Είναι γιος του κομμουνιστή Αντιστασιακού και μετέπειτα αθλητικογράφου Αμπέλ Μισεά. Μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος ως το 1976, οπότε και στρέφεται πλέον σε ελευθεριακή κατεύθυνση, εργάστηκε ως καθηγητής φιλοσοφίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως το 2010. Εισηγητής της σκέψης του Όργουελ στη Γαλλία, έχει επίσης επιμεληθεί τις γαλλικές εκδόσεις των έργων του Κρίστοφερ Λας (Christopher Lasch). Κριτικός της Αριστεράς, την οποία αντιλαμβάνεται ως πολιτιστική έκφραση του οικονομικού φιλελευθερισμού, προσπαθεί να αναδιατυπώσει το σοσιαλιστικό πρόταγμα μέσα από μια κριτική της φιλοσοφίας της Προόδου και την υπεράσπιση της λαϊκής κουλτούρας. Στο πλαίσιο της τελευταίας εντάσσονται και τα γραπτά του γύρω από το ποδόσφαιρο, που στηλιτεύουν την εμπορευματοποίηση αυτού του κατεξοχήν λαϊκού αθλήματος. Μεταφρασμένα έργα του: Τζορτζ Όργουελ, ένας συντηρητικός αναρχικός (Μάγμα, 2018), Η εκπαίδευση της αμάθειας (Βιβλιόραμα, 2002), Το αδιέξοδο Άνταμ Σμιθ (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2007), Η αυτοκρατορία του μικρότερου κακού (Πόλις, 2008), Τα μυστήρια της Αριστεράς (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2014).

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *