Φιλίπ Μυρέ – Αγαπητοί Τζιχαντιστές…

Φιλίπ Μυρέ

Αγαπητοί Τζιχαντιστές…

Μετάφραση: Νίκος Ν. Μάλλιαρης

Επίμετρο: Λάκης Προγκίδης

Δεκέμβριος 2017

σελ. 128

τιμή: 11 ευρώ

ISBN: 978-618-83523-0-8

Γραμμένη στα τέλη του 2001 με αφορμή τις επιθέσεις στους δίδυμους Πύργους, η ανοιχτή επιστολή του Φ. Μυρέ αναλύει με περίσσεια τόλμη αλλά και σκωπτικό χιούμορ την παρακμή των δυτικών κοινωνιών στην αυγή του 21ου αιώνα, προτείνοντας έτσι μια νέα ανάγνωση του φαινομένου της ισλαμικής τρομοκρατίας. Για τον Μυρέ οι επιθέσεις εναντίον της Δύσης, πέραν από επαίσχυντες, καθίστανται και κωμικοτραγικές από τη στιγμή που οι ίδιοι οι Δυτικοί καταστρέφουν συστηματικά από μόνοι τους τον στόχο των τρομοκρατών. Με την έντιμη, όσο και εύστοχη, ευθύτητά της η επιστολή αυτή επαναφέρει στο προσκήνιο τον απλό και κατανοητό δημόσιο λόγο, όπως επίσης και κριτικό χιούμορ -δυο αρετές που τείνουν να εκλείψουν ολοκληρωτικά.

«Σε γενικές γραμμές, ένα είναι το μέτωπο από το οποίο δεν πρόκειται να παραιτηθούμε ποτέ εμείς οι Δυτικοί, ένα είναι το μέτωπο στο οποίο επιδιώκουμε την ολοκληρωτική νίκη. Δεν είναι ούτε το μέτωπο του χρήματος ούτε εκείνο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: είναι το μέτωπο της ανθρωπολογικής οπισθοδρόμησης. […] Η ουσία όλης αυτής της ιστορίας έγκει­ται στο γεγονός πως αυτό στο οποίο επιτίθεστε δεν έχει περιεχόμενο. Κατά συνέπεια, αν θέλετε να πα­ραμείνετε στο ύψος τούτων των άνευ προηγουμένου περιστάσεων που δημιουργήσατε, θα χρειαστεί να μας μιμηθείτε. Από εδώ και στο εξής, λοιπόν, ο ορί­ζοντας προς τον οποίο θα πρέπει να τείνετε είναι ο ορίζοντας της απουσίας νοήματος».

 

Ο Φιλίπ Μυρέ γεννήθηκε στην Ανζέ της Γαλλίας το 1945 και πέθανε στο Παρίσι το 2006. Μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και κριτικός, με μεγάλο ταλέντο και έφεση στην πολεμική, εργάσθηκε αρχικά ως συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων κατά παραγγελία, υπό το ψευδώνυμο Michel Brice. Παράλληλα ξεκινά, κατά τη δεκαετία του ’70, να εκδίδει το προσωπικό του έργο: όχι μόνο μυθιστορήματα (Chant pluriel, 1973· Jubila, 1976· Postérité, 1988· On ferme, 1997) αλλά και μία ποιητική συλλογή (Minimum Respect, 2003), τέσσερα μείζονα δοκίμια -για τον Σελίν (Céline, 1981), τη νεωτερική αντίληψη περί Ιστορίας και Προόδου (Le XIXe siècle à travers les âges, 1984), τον Ρούμπενς (La Gloire de Rubens, 1991) και την παρακμή της σύγχρονης Δύσης (LEmpire du Bien, 1991)- αλλά και πλήθος άρθρων δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά, τα οποία επανεκδίδονται συγκεντρωμένα σε έξι τόμους. Το 2015 κυκλοφόρησαν και δύο τόμοι του προσωπικού του ημερολογίου, που καλύπτουν την περίοδο 1978-1988 (Ultima Necat I και ΙΙ).

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *