Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον
Το διαμάντι του μαχαραγιά
Μετάφραση: Χάρης Τανταρούδας Παπασπύρου
Ιούλιος 2020
σελ. 144
τιμή: 11 ευρώ
ISBN: 978-618-83523-9-1
Στις τέσσερις ιστορίες που απαρτίζουν το Διαμάντι του Μαχαραγιά συναντάμε ξανά τον περιβόητο Βοημό πρίγκηπα Φλόριζελ, κεντρικό ήρωα της Λέσχης της αυτοκτονίας, που επανεμφανίζεται και στον Δυναμιτιστή. Αυτή τη φορά όμως, μέσα από την πένα του Στήβενσον ακολουθούμε την ξέφρενη πορεία ενός πολύτιμου και πολυθρύλητου πετραδιού, που αλλάζει χέρια σωρηδόν, ταξιδεύοντας με τους πιο αλλόκοτους και διασκεδαστικούς τρόπους. Οι ήρωες των ιστοριών –κλεπταποδόχοι, κατ’ ανάγκην καταχραστές ή επίδοξοι κάτοχοι του Διαμαντιού, όλοι με τον τρόπο τους τραγικές φιγούρες–, αναζητούν απεγνωσμένα λύτρωση στο προσωπικό τους δράμα. Κι έτσι οι περιπέτειες του πολυπόθητου πετραδιού στέκονται ως αφορμή για ν’ αποκαλυφθούν συζυγικά δράματα, μυστηριώδεις οικογενειακές σχέσεις και παράτολμες εγκληματικές ενέργειες. Ο δεινός αυτός παραμυθάς μάς προσφέρει εδώ ένα ακόμη εξαίσιο δείγμα της χιουμοριστικής του ανάγνωσης της πραγματικότητας.
Ο Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον γεννήθηκε το 1850 στο Εδιμβούργο και πέθανε το 1894 στη νήσο Ουπόλου της Σαμόα από εγκεφαλική αιμορραγία, σε ηλικία 44 ετών. Έγραψε μυθιστορήματα, νουβέλες, ποιήματα, παιδικά βιβλία και ταξιδιωτικές αφηγήσεις, και είναι ένας από τους πιο πολυμεταφρασμένους συγγραφείς παγκοσμίως. Παρά την εύθραυστη υγεία του –και εν μέρει εξ αιτίας της–, δεν σταμάτησε να ταξιδεύει, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Το 1888 μάλιστα εξέδραμε μαζί με τη γυναίκα του, Φάννυ και τα παιδιά της, σε μια περιπλάνηση στον Κεντρικό κι Ανατολικό Ειρηνικό, περνώντας απ’ τη Χαβάη, την Ταϊτή, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, για να καταλήξει στη Σαμόα όπου και τελικά εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Εκεί έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αναπτύσσοντας στενούς δεσμούς με τον ιθαγενή πληθυσμό και παίρνοντας μέρος στη δημόσια ζωή της Ουπόλου. Παρ’ ότι έμαθε ανάγνωση σχετικά αργά, έγραφε ιστορίες από πολύ νεαρή ηλικία κι ο πατέρας του εξέδωσε την πρώτη από αυτές το 1866. Υπήρξε διάσημος κατά τη διάρκεια της ζωής του και κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση πολύ διαφορετικών συγγραφέων του 20ού αιώνα, από τον Προυστ και τον Μπόρχες και ως τον Χένρυ Τζέημς, τον Γκ. Κ. Τσέστερτον και τον Μπρεχτ. Εντούτοις για πολύ καιρό η κριτική τον θεωρούσε δευτεροκλασάτο συγγραφέα, τοποθετώντας τον στην παιδική λογοτεχνία και την λογοτεχνία τρόμου. Κυριότερα έργα του, μεταφρασμένα στα ελληνικά: Το νησί των θησαυρών (1883), Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ (1886), Η απαγωγή (1886) και οι τρεις τόμοι σύντομων ιστοριών, Οι νέες Χίλιες και μια νύχτες, τ. Α΄ (Η λέσχη της αυτοκτονίας και το ανά χείρας Διαμάντι του μαχαραγιά [1882]), τ. Β΄ (1882) και Ο δυναμιτιστής (1885).